ΟΔΗΓΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ των ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΕΝΤΑΞΗΣ (Τ.Ε.) - Διεπιστημονική ομάδα του ΚΕ.Δ.Δ.Υ. Κορινθίας, 2009 -

ΟΔΗΓΟΣ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

Τι είναι τα Τμήματα Ένταξης (Τ.Ε.);

Τα Τ.Ε. είναι μια δομή της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΕΑΕ) μέσα στα τυπικά σχολεία γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, που στόχο έχουν την εκπαιδευτική παρέμβαση με ατομικά ή ομαδικά Εξατομικευμένα Προγράμματα Εκπαίδευσης (ΕΠΕ) στους μαθητές με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, εντός σχολικού ωραρίου.

Ποιοι είναι οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες;

«Στους μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες συγκαταλέγονται όσοι παρουσιάζουν νοητική αναπηρία, αισθητηριακές αναπηρίες όρασης (τυφλοί, αμβλύωπες με χαμηλή όραση), αισθητηριακές αναπηρίες ακοής (κωφοί, βαρήκοοι), κινητικές αναπηρίες, χρόνια μη ιάσιμα νοσήματα, διαταραχές ομιλίας-λόγου, ειδικές μαθησιακές δυσκολίες όπως δυσλεξία, δυσγραφία, δυσαριθμησία, δυσαναγνωσία, δυσορθογραφία, σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα, διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές (φάσμα αυτισμού), ψυχικές διαταραχές και πολλαπλές αναπηρίες.

Στην κατηγορία μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες δεν εμπίπτουν οι μαθητές με σχολική επίδοση που συνδέεται αιτιωδώς με εξωγενείς παράγοντες όπως γλωσσικές ή πολιτισμικές ιδιαιτερότητες.

Οι μαθητές με σύνθετες γνωστικές, συναισθηματικές και κοινωνικές δυσκολίες, παραβατική συμπεριφορά λόγω κακοποίησης, γονεϊκής παραμέλησης και εγκατάλειψης ή λόγω ενδοοικογενειακής βίας, ανήκουν στα άτομα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.» (Νόμος 3699 για την «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση ατόμων με αναπηρία ή με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες» - ΦΕΚ 199/τ. Α’/2-10-2008).

Ποιοι μαθητές μπορούν να  φοιτήσουν στα Τ.Ε.;

Στα Τ.Ε. μπορούν να  φοιτούν μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες  οι οποίοι:

α) έχουν γνωμάτευση από διαγνωστική υπηρεσία (π.χ. ΚΕ.Δ.Δ.Υ, Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα)

β) δεν έχουν γνωμάτευση, αλλά έχει παρατηρηθεί από τους εκπαιδευτικούς γενικής παιδείας ότι παρουσιάζουν δυσκολίες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, για τη συμμετοχή στο Τ.Ε. είναι απαραίτητη η σύμφωνη γνώμη του Σχολικού Συμβούλου Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης.

Και στις δύο περιπτώσεις, η συμμετοχή του μαθητή στο Τ.Ε. νομιμοποιείται με τη συναίνεση του γονέα/κηδεμόνα, ο οποίος υποβάλλει ενυπόγραφη αίτηση φοίτησης του παιδιού του στο Τ.Ε..  

Τα Τ.Ε. είναι ενιαία για όλες τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες;

Το κάθε Τ.Ε. δημιουργείται ανάλογα με τις ανάγκες του μαθητικού πληθυσμού και λειτουργεί  με ειδικευμένους εκπαιδευτικούς. Ο διευθυντής της σχολικής μονάδας μπορεί να ζητήσει εκπαιδευτικό ειδικευμένο στις μαθησιακές δυσκολίες/δυσλεξία, στον αυτισμό, στην κώφωση  ή στην τύφλωση.

Υπάρχει πιθανότητα να συνυπάρξουν δύο είδη ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών σε ένα σχολείο. Τότε μπορεί να ζητηθεί ένας εκπαιδευτικός για το Τ.Ε. (π.χ. για τη στήριξη μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες) και άλλος για Παράλληλη Στήριξη (π.χ. για μαθητή με διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή ή για κωφό/τυφλό μαθητή).   

Ποιοι εκπαιδευτικοί μπορούν να λειτουργούν τα Τ.Ε.;

Η στελέχωση των Τ.Ε. γίνεται από εκπαιδευτικούς με σπουδές στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί των Τ.Ε. πρέπει να είναι ειδικευμένοι στην αποκατάσταση μαθησιακών δυσκολιών/δυσλεξίας ή στον αυτισμό ή στις αισθητηριακές αναπηρίες (γνώστες νοηματικής γλώσσας/Braille), ανάλογα με το είδος του Τ.Ε. που λειτουργεί στο σχολείο.

Σε ποια σχολεία μπορεί να λειτουργήσει  Τμήμα Ένταξης;

Σύμφωνα με το Νόμο 3699/2008, Τμήματα Ένταξης μπορούν να λειτουργήσουν σε  όλα τα σχολεία Γενικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης δηλαδή σε Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια γενικής Παιδείας καθώς και σε Επαγγελματικά Λύκεια.    

Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την ίδρυση των Τ.Ε.;

«Για την ίδρυση Τ.Ε. απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχουν κατ’ ελάχιστον τρεις μαθητές και σχετική πρόταση από διαγνωστική υπηρεσία. Σε περιπτώσεις συστεγαζόμενων ή γειτονικών σχολικών μονάδων, τα Τ.Ε. συνενώνονται μέχρι του μέγιστου αριθμού των δώδεκα (12) μαθητών ανά Τ.Ε.». Την πρωτοβουλία για την ίδρυση έχει το σχολείο, το οποίο πρέπει να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες προς την Πρωτοβάθμια ή  Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τα ΚΕ.Δ.Δ.Υ. και ο σύμβουλος Ειδικής Αγωγής (Ε. Α.).

Πώς λειτουργούν τα Τ.Ε.;

Τα Τ.Ε. πρέπει να είναι ειδικά οργανωμένα και κατάλληλα στελεχωμένα.

Λειτουργούν με δύο (2) διαφορετικούς τύπους προγραμμάτων:

α) Κοινό και εξειδικευμένο πρόγραμμα που καθορίζεται με πρόταση του οικείου ΚΕ.Δ.Δ.Υ για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ηπιότερης μορφής, το οποίο δεν θα υπερβαίνει τις δεκαπέντε (15) διδακτικές ώρες εβδομαδιαίως για κάθε μαθητή.

β) Εξειδικευμένο ομαδικό ή εξατομικευμένο πρόγραμμα διευρυμένου ωραρίου που καθορίζεται με πρόταση του οικείου ΚΕ.Δ.Δ.Υ, για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες σοβαρότερης μορφής, οι οποίες δεν καλύπτονται από αντίστοιχες με το είδος και το βαθμό αυτοτελείς σχολικές μονάδες. Το εξειδικευμένο πρόγραμμα μπορεί να είναι ανεξάρτητο από το κοινό και σύμφωνο με τις ανάγκες των μαθητών. Στις περιπτώσεις αυτές η συνδιδασκαλία γίνεται με τις προτάσεις των διαγνωστικών υπηρεσιών.»

Για τη λειτουργία των Τ.Ε. είναι απαραίτητα τα εξής:

1. Ομαδικά προγράμματα παρέμβασης: Ο εκπαιδευτικός του Τ.Ε., λαμβάνει υπόψη τις γνωματεύσεις, τις παρατηρήσεις  όλων των εκπ/κών  του σχολείου και τα ανιχνευτικά τεστ που θα χορηγήσει ο ίδιος και δημιουργεί ομάδες μαθητών ανάλογα με το είδος των δυσκολιών.

Αυτό σημαίνει ότι η συμμετοχή στην ομάδα δεν έχει σχέση με την τάξη φοίτησης του μαθητή (π.χ. μπορεί σε μια ομάδα να δουλεύουν μαζί ένας μαθητής της Α΄, δύο της Β΄ και ένας της Γ΄ τάξης, που έχουν κοινές δυσκολίες).

2. Εξατομικευμένα προγράμματα παρέμβασης: Σε περιπτώσεις σοβαρών εκπαιδευτικών αναγκών, που δεν μπορούν να ομαδοποιηθούν, ο εκπαιδευτικός του Τ.Ε. υλοποιεί Εξατομικευμένα Προγράμματα Εκπαίδευσης (ΕΠΕ). Όταν κρίνεται απαραίτητο, ο εκπαιδευτικός του Τ.Ε. (σε συνεργασία πάντα με τον σύμβουλο ΕΑ), υλοποιεί το ΕΠΕ και εντός της κανονικής τάξης του μαθητή (συνεκπαίδευση).
3. Κυκλικό ωράριο: Ο εκπαιδευτικός του Τ.Ε. διαμορφώνει το πρόγραμμα της κάθε ομάδας μαθητών, δημιουργώντας ένα κυκλικό ωράριο απουσίας τους από την κανονική τάξη, ώστε να μην χάνονται πολλές διδακτικές ώρες ανά αντικείμενο (κατά μέσο όρο ο μαθητής θα πρέπει να απουσιάζει 2 φορές το μήνα από κάθε αντικείμενο). Η δημιουργία του προγράμματος γίνεται σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου και μπορεί να αναπροσαρμόζεται σε περίπτωση που είναι απαραίτητο ο μαθητής να παραμείνει στην τάξη του (π.χ. διαγωνίσματα), εφόσον ενημερωθεί εγκαίρως ο εκπαιδευτικός του Τ.Ε..

    Σημείωση: ο εκπαιδευτικός του Τ.Ε. παίρνει τους μαθητές από όλα τα γνωστικά αντικείμενα, αλλά αποφεύγει αυτά στα οποία έχουν καλή επίδοση και βελτιώνουν την αυτό-εικόνα τους (πχ. Γυμναστική – ζωγραφική, Η/Υ, κλπ).  Οι μαθητές δεν παίρνουν απουσίες τις ώρες που φοιτούν στο Τ.Ε.

4. Αίθουσα για το Τ.Ε.: το σχολείο πρέπει να διαθέτει κατ’ αποκλειστικότητα μια ασφαλή αίθουσα  για το Τ.Ε.. Η αίθουσα πρέπει να εξυπηρετεί περίπου από 5 μέχρι 12 μαθητές, να είναι φωτεινή, μακριά από θορύβους και να περιλαμβάνει τραπέζι ή θρανία, καρέκλες, γραφείο εκπαιδευτικού, βιβλιοθήκη και Η/Υ με εκτυπωτή. Η πόρτα της αίθουσας πρέπει απαραιτήτως να κλειδώνει με ευθύνη του εκπαιδευτικού του Τ.Ε. και του διευθυντή. Η αναγκαιότητα της  αίθουσας επισημαίνεται επειδή:

• μέσα στο Τ.Ε. βρίσκονται όλα τα υλικά της παρέμβασης, ο Η/Υ αλλά κυρίως οι γνωματεύσεις και εμπιστευτικά στοιχεία των μαθητών.
• είναι σημαντικό για τους μαθητές να αποκτήσουν οικειότητα, άνεση και ασφάλεια σε ένα σταθερό χώρο, κατάλληλα διαμορφωμένο γι’ αυτούς.

Ποιοι είναι οι γενικοί στόχοι της παρέμβασης των Τ.Ε.;

Τα προγράμματα παρέμβασης των Τ.Ε. έχουν στόχο την αποκατάσταση των επιμέρους δυσκολιών των μαθητών. Οι παρεμβάσεις προσβλέπουν σε μακροχρόνια αποτελέσματα, με τελικό στόχο ο μαθητής να αυτοματοποιήσει διεργασίες και στρατηγικές και να μπορέσει να ενταχθεί με όλα τα λειτουργικά εφόδια στην τάξη του. Η διαχείρισή τους από ειδικευμένο εκπαιδευτικό θα οδηγήσει στη βελτίωση των ικανοτήτων και των σχολικών επιδόσεων του μαθητή όχι μόνο στα μαθήματα της γλώσσας, αλλά και σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα που σχετίζονται με ανάγνωση, γραφή κατανόηση κλπ, καθώς και στα μαθηματικά. Η διάρκεια της φοίτησης ενός μαθητή στο Τ.Ε. ποικίλλει ανάλογα με το εύρος των δυσκολιών, τις προτάσεις των διαγνωστικών υπηρεσιών, την ίδια την ανταπόκριση του μαθητή, την υποστήριξη από γονείς και εκπαιδευτικούς, κλπ. Ο τελικός στόχος είναι η αυτονόμησή του και η λειτουργική ένταξη του μαθητή  στην κανονική τάξη.

Η συμμετοχή στο Τ.Ε. συμβάλλει στην ψυχολογική ενίσχυση του μαθητή. Το κλίμα κατανόησης, αποδοχής και «απενοχοποίησης» των δυσκολιών,  η  διαδικασία της παρέμβασης και τα πρώτα σημεία βελτίωσης, η αλληλεγγύη  και ο αλληλοσεβασμός  με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας του Τ.Ε. και η επικοινωνία με τον ειδικό παιδαγωγό  είναι στοιχεία που δρουν άμεσα στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης του παιδιού και της σταδιακής αλλαγής της στάσης του απέναντι σε ό,τι το δυσκολεύει.

Η παράλληλη επιβράβευση της προσπάθειας από τους δασκάλους και από τους καθηγητές της τυπικής τάξης, είναι απαραίτητη διότι λειτουργεί ως θετική ενίσχυση και κίνητρο για τη συνέχιση της προσπάθειας.  

Τι κάνουν οι μαθητές στο Τ.Ε.;

Σε γενικές γραμμές, ο ειδικός παιδαγωγός καλείται:    

• να κάνει παρέμβαση στις επιμέρους δυσκολίες των μαθητών (π.χ. δυσκολίες ανάγνωσης και κατανόησης κειμένου, γραφής, μαθηματικών ).
• να διδάξει  γνωστικές και μεταγνωστικές στρατηγικές διαχείρισης της γνώσης  και
• να διδάξει ένα δομημένο τρόπο μελέτης στο σχολείο και στο σπίτι.

Το είδος, η μεθοδολογία και τα υλικά της παρέμβασης έχουν να κάνουν κυρίως με τους επιμέρους στόχους της κάθε ομάδας. Ο εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής είναι υπεύθυνος για την επιλογή των μεθόδων και την παροχή του υλικού, σε συνεργασία με το διευθυντή του σχολείου.

Γιατί το Τ.Ε. δεν λειτουργεί όπως η Ενισχυτική Διδασκαλία ή ως αυτόνομο τμήμα;

Η Ενισχυτική Διδασκαλία σκοπό έχει την ενδυνάμωση του μαθητή σε συγκεκριμένα γνωστικά αντικείμενα και όχι την παρέμβαση στις μαθησιακές δυσκολίες. Ο στόχος της Ενισχυτικής  Διδασκαλίας είναι ο μαθητής να κατανοήσει καλύτερα το γνωστικό αντικείμενο και να είναι έτοιμος να ανταποκριθεί στο συγκεκριμένο μάθημα. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα βραχύχρονο στόχο που θα φέρει θετικό αποτέλεσμα για συγκεκριμένες περιπτώσεις (π.χ. στο μάθημα της επόμενης ημέρας, στα Ελληνικά ή τη Φυσική κ.α.). Αυτό όμως δεν αποτελεί παρέμβαση στις ειδικές μαθησιακές δυσκολίες του μαθητή.

Το Τ.Ε. παρέχει την ομαδική και εξατομικευμένη παρέμβαση με στόχο την απόκτηση δεξιοτήτων,  ώστε αυτές να γίνουν αυτοματοποιημένες γνωστικές ικανότητες.

Ποια είναι τα καθήκοντα του εκπαιδευτικού του Τ.Ε.;

Ο εκπαιδευτικός του Τ.Ε.:

1. Προετοιμάζει τη σχολική κοινότητα για τη νέα δομή, σε συνεργασία με το διευθυντή.
2. Ενημερώνει, πριν τη λειτουργία του, τους εκπαιδευτικούς και όλους τους μαθητές και τους γονείς τους.
3. Ομαδοποιεί τους μαθητές, ανάλογα με τα είδη και το βαθμό δυσκολιών τους.
4. Κατασκευάζει και υλοποιεί τα προγράμματα παρέμβασης, τα οποία έχουν σχεδιαστεί με τη συνεργασία του ΚΕ.Δ.Δ.Υ..
5. Κατασκευάζει το κυλιόμενο πρόγραμμα του Τ.Ε. σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου.
6. Συνεργάζεται  με τους γονείς των μαθητών και τους συμβουλεύει σε θέματα μελέτης στο σπίτι, κοινών στόχων παρέμβασης σχολείου-οικογένειας κλπ.
7. Συνεργάζεται με τους εκπαιδευτικούς για την πορεία των μαθητών και την παροχή συμβουλευτικής για τα επιμέρους θέματα μέσα στην τυπική τάξη (τρόπους εξέτασης μαθήματος της ημέρας, είδη εργασιών για το σπίτι, κλπ).  
8. Ο εκπαιδευτικός του Τ.Ε. πρέπει να έχει τη δυνατότητα να παραβρίσκεται στην γενική τάξη, όταν το κρίνει απαραίτητο, για να διαπιστώσει την επίδοση ή τη συμπεριφορά του μαθητή. Αυτό στοχεύει στη διευκόλυνση του έργου του.
9. Διατηρεί για τον κάθε μαθητή φάκελο με τη διαδικασία της παρέμβασης (στόχοι, αναπροσαρμογές, μέθοδοι, υλικά) και συντάσσει στο τέλος κάθε χρονιάς  έκθεση αξιολόγησης της παρέμβασης.  
10. Συνεργάζεται και ενημερώνει για τις ενέργειές του το διευθυντή του σχολείου.
11. Παρίσταται στις παιδαγωγικές συνεδρίες, ενημερώνει και ενημερώνεται για την πορεία των μαθητών.
12. Βρίσκεται σε στενή συνεργασία με το ΚΕ.Δ.Δ.Υ., όπου ενημερώνει για τα προγράμματα που υλοποιεί και ζητά συμβουλευτική για όποιο θέμα προκύψει.
13. Δεν βαθμολογεί τους μαθητές, αλλά συζητά με τους εκπαιδευτικούς το θέμα της βαθμολογίας.

Δυστυχώς παρατηρείται το φαινόμενο μερικοί εκπαιδευτικοί  επιμένουν σε σχολεία που έχουν ιδρυθεί Τ.Ε. να συγκρίνουν «ανόμοια πράγματα». Το αποτέλεσμα  αυτής της άκαμπτης και αντιπαιδαγωγικής συμπεριφοράς είναι οι μαθητές να διακόπτουν το σχολείο και να μένουν έγκλειστοι στο σπίτι. Τους πληροφορούμε  ότι έξω απ’ το σχολείο διακόπτεται η κοινωνικοποίηση τους  που είναι κατεξοχήν το ζητούμενο  και σταματά η ευεργετική - αμφίδρομη αλληλεπίδραση - του προαυλίου και των συνομηλίκων τους,  ακυρώνοντας τις προσπάθειες ένταξης όλων μας.

Ποιες είναι συνήθεις ενστάσεις στα Τ.Ε.;  

Η εμπειρία της λειτουργίας των Τ.Ε. έχει να επιδείξει θετικά αποτελέσματα. Εντούτοις,  ο νέος σχετικά θεσμός, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, αντιμετωπίζεται συχνά με σκεπτικισμό. Ερωτήματα σαν αυτά απαντώνται συχνά:

Από την πλευρά των εκπαιδευτικών

• «ο μαθητής χάνει σημαντικές παραδόσεις από το μάθημά μου που δεν μπορεί να αναπληρώσει».

Ο μαθητής την ώρα που φοιτά στο Τ.Ε. δουλεύει τις εντοπισμένες δυσκολίες του (γραφή, ανάγνωση, στρατηγικές κατανόησης) κάτι που θα έχει θετικό αντίκτυπο σε όλα τα μαθήματα. Η αναπλήρωση μπορεί να γίνει με σημειώσεις κάποιου επιμελούς μαθητή και με την παρακολούθηση αν κρίνεται αναγκαίο του τμήματος Ενισχυτικής Διδασκαλίας. Εξάλλου, λόγω του κυλιόμενου ωραρίου, ο μαθητής θα λείπει από κάθε γνωστικό αντικείμενο 1 με 2 ώρες το μήνα.

• «εάν δημιουργηθεί Τ.Ε., όλοι οι μαθητές με δυσκολίες θα έρθουν  στο σχολείο μας και θα μετατραπεί σε Ειδικό Σχολείο».

Το Τ.Ε. δεν είναι ντροπή για ένα σχολείο, είναι μια δομή που προάγει την ποιότητά του, αφού δίνει ίσες ευκαιρίες σε περισσότερους μαθητές να έχουν πρόσβαση στη γνώση. Όπως σε πολλά πράγματα δεν έχουμε τον ίδιο τρόπο δράσης, έτσι και στη μάθηση. Χρέος του κάθε σχολείου είναι να εκπληρώνει τον παιδαγωγικό του ρόλο, καλύπτοντας έναν ευρύ αριθμό μαθητών και να μην αποκλείει, κατά το δυνατόν, κανέναν. Όλα τα παραπάνω υπαγορεύονται από το Σύνταγμα άρθρο 16, παρ. 4, που αναφέρει ότι: « Όλοι οι  Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας,  σε  όλες τις  βαθμίδες  της,  στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Το Κράτος ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητές τους»  υπαγορεύονται ακόμη  και από τον  καινούριο Ν. 3699/2008 περί Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης των ατόμων με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες».

Η παρουσία ενός ειδικού παιδαγωγού στο σχολείο βοηθάει πολύ τους εκπαιδευτικούς γενικής παιδείας,  διότι μπορούν να οργανώσουν καλύτερα το μάθημά τους και να ανταποκριθούν στις ανάγκες όλων των παιδιών.

Ο Δ/ντής  και ο Σύλλογος διδασκόντων πρέπει να φροντίζει ώστε να εφαρμόζονται  στο ακέραιο τα Ε.Ε.Π των μαθητών του Τ.Ε. και να μην υφέρπει ή να δημιουργείται  η άποψη   ότι   η εκπ/ση των  μαθητών  του τμήματος είναι χαριστική, ανώφελη ή το χειρότερο, αποτέλεσμα φιλανθρωπίας, διότι τότε αγνοούμε ως δημόσιοι  λειτουργοί, τη συνταγματικά  νομοθετημένη υποχρέωση μας.

Από την πλευρά των γονέων αλλά και των παιδιών:

• «Το παιδί μου θα στιγματιστεί, τα υπόλοιπα παιδιά θα το κοροϊδεύουν που φεύγει από την τάξη, θα το θεωρούν προβληματικό» .

Στην αρχή η απουσία κάποιου μαθητή μπορεί να προβληματίσει τα υπόλοιπα παιδιά, να εγείρει ερωτήματα και κάποιες φορές να προκαλέσει πειράγματα. Για το λόγο, αυτό είναι σημαντική η σωστή ενημέρωση της μαθητικής κοινότητας από  την αρχή, πριν την έναρξη της λειτουργίας των Τ.Ε.,  για τον σκοπό και τον τρόπο λειτουργίας τους, ώστε να αποφεύγονται παρανοήσεις. Σταδιακά, οι μαθητές της τάξης συνηθίζουν τη νέα πραγματικότητα και σταματά να τους φαίνεται περίεργο.

Αλλά και οι ίδιοι οι μαθητές του Τ.Ε., ενώ στην αρχή είναι διστακτικοί, στη συνέχεια βλέπουν τη βελτίωσή τους, νιώθουν ικανότεροι να λειτουργήσουν εντός  της τάξης.  Έχουν έναν παιδαγωγό κοντά τους, με τον οποίο μπορούν με μεγαλύτερη άνεση να συζητήσουν τις δυσκολίες και τους προβληματισμούς τους.

Μαθητές και εκπαιδευτικοί αναφέρουν, σε σχετικές έρευνες, πως οι περισσότεροι μαθητές νιώθουν γρήγορα τα οφέλη της παρέμβασης και αρχίζουν να αναζητούν  το Τ.Ε. από μόνοι τους.

Ολοκληρώνοντας πρέπει να θυμόμαστε πως:

• Στόχος του ΤΕ είναι τελικά η διαχείριση των δυσκολιών του μαθητή, η αυτονόμησή του και η λειτουργική ένταξή  στην τάξη του.

• Η δημιουργία δικτύου συνεργασίας παιδαγωγού του  Τ.Ε. –  δασκάλων - καθηγητών της τάξης – γονέων – παιδιού,  είναι πολύ μεγάλης σημασίας για την επιτυχημένη παρέμβαση.

• Η θετική στάση όλων σε αυτό το «νέο» θεσμό στο σχολείο μπορεί να οδηγήσει στην επιτυχία του προς όφελος των μαθητών  και όλης της σχολικής κοινότητας.  

◈

Κόρινθος 6 Οκτωβρίου 2009

Η διεπιστημονική ομάδα του ΚΕ.Δ.Δ.Υ.  Κορινθίας